побарување

1. (обично во едн.) Глаголска именка од (се) побарува.

2. Долг што треба да се наплати; побарува.

3. побарувачка.

Множина: побарувања.

Оригинални податоци:

побарување, мн. побарувања ср. 1. (обично во едн.) глаг. им. од (се) побарува. 2. Долг што треба да се наплати; сп. побарува. 3. сп. побарувачка.