побуни

Глагол, свршен

Значење на побуни:

Поттикне некого на бунт. Некој ги побунил селаните.

Коњугација: побунат.

Изведени зборови:

  • побунување, глаг. им. ср.
  • се ~ побуни, 1. Изрази незадоволство, револт, стапи во бунт. 2. Се појави незадоволство, револт. По таа неправда, кај него нешто се побуни.
  • (се) побунува, глаг. повт. (се) побунуваат

Оригинални податоци:

побуни, побунат св. Поттикне некого на бунт. Некој ги побунил селаните. ● се ~ 1. Изрази незадоволство, револт, стапи во бунт. 2. Се појави незадоволство, револт. По таа неправда, кај него нешто се побуни. ‖ (се) побунува, (се) побунуваат повт. ‖ глаг. им. побунување ср.