погон 1

Именка, машки род

Значење на погон:

1. (техн.) а) Сила што движи нешто. Електричен погон. Реактивен погон. б) Извор на таа сила. Како погон се користи сончевата енергија. И ветрот може да биде погон.

2. Дел од фабрика, од производствено претпријатие што се занимава со некој вид од процесот на производството. Го префрлија во погонот за ракотворби. Отвориле нов погон во фабриката.

3. Движење, работа, употреба. Стави во погон. Пушти во погон. Исклучи од погон. Испадне од погон.

Множина: погони.

Оригинални податоци:

погон1, мн. погони м. 1. (техн.) а) Сила што движи нешто. Електричен погон. Реактивен погон. б) Извор на таа сила. Како погон се користи сончевата енергија. И ветрот може да биде погон. 2. Дел од фабрика, од производствено претпријатие што се занимава со некој вид од процесот на производството. Го префрлија во погонот за ракотворби. Отвориле нов погон во фабриката. 3. Движење, работа, употреба. Стави во погон. Пушти во погон. Исклучи од погон. Испадне од погон.