покајник

Именка, машки род

Значење на покајник:

Тој што се кае. Покајниците чекаа пред портата.

Множина: покајници.

Изведени зборови:

  • покајница, и. ж.
  • покајнички, прид. покајничкиот Покајничко молчење. Покајничкиот став не му прилегаше.
  • покајнички, прил. Стоеше покајнички пред нас.

Оригинални податоци:

покајник, мн. покајници м. Тој што се кае. Покајниците чекаа пред портата. ‖ покајница, мн. покајници ж. ‖ покајнички, покајничкиот прид. Покајничко молчење. Покајничкиот став не му прилегаше. ‖ покајнички прил. Стоеше покајнички пред нас.