помошник
Значење на помошник:
1. Лице што помага некому или во нешто; помагач. Тој имаше двајца помошници. Аптекарски помошник.
2. Заменик на раководно лице. Помошник-раководител. Помошник-библиотекар.
Множина: помошници.
Изведени зборови:
- помошничка, и. ж. Домашна помошничка.
Оригинални податоци:
помошник, мн. помошници м. 1. Лице што помага некому или во нешто; помагач. Тој имаше двајца помошници. Аптекарски помошник. 2. Заменик на раководно лице. Помошник-раководител. Помошник-библиотекар. ‖ помошничка, мн. помошнички ж. Домашна помошничка.
