попука

Глагол, свршен

Значење на попука:

1. Пука малку, некое време. Попукаа пушки и потоа сѐ стивна.

2. Испука на многу места, добие многу пукнатини; испопука. Попукаа ѕидовите во кујната.

3. (прен.) Намерно нервира, лути некого некое време. Ќе те попука и ќе те остави.

Коњугација: попукаат.

Оригинални податоци:

попука, попукаат св. 1. Пука малку, некое време. Попукаа пушки и потоа сѐ стивна. 2. Испука на многу места, добие многу пукнатини; сп. испопука. Попукаа ѕидовите во кујната. 3. (прен.) Намерно нервира, лути некого некое време. Ќе те попука и ќе те остави.