попука
Значење на попука:
1. Пука малку, некое време. Попукаа пушки и потоа сѐ стивна.
2. Испука на многу места, добие многу пукнатини; испопука. Попукаа ѕидовите во кујната.
3. (прен.) Намерно нервира, лути некого некое време. Ќе те попука и ќе те остави.
Коњугација: попукаат.
Оригинални податоци:
попука, попукаат св. 1. Пука малку, некое време. Попукаа пушки и потоа сѐ стивна. 2. Испука на многу места, добие многу пукнатини; сп. испопука. Попукаа ѕидовите во кујната. 3. (прен.) Намерно нервира, лути некого некое време. Ќе те попука и ќе те остави.