порив
Книжевен збор.
Значење на порив:
1. а) Силна желба, стремеж да се направи, да се изврши нешто; воодушевување, елан. Во него имаше надеж и човечки незапирлив порив кон иднината. Музиката будеше во него младешки пориви. Творечки порив. Уметнички порив. б) Силно изразување на некакво чувство, расположение и сл. Тој бил преполн со чист порив на љубов. Емоционален порив.
2. Инстинкт, нагон. Природен порив.
Множина: пориви.
Оригинални податоци:
порив, мн. пориви м. (книж.) 1. а) Силна желба, стремеж да се направи, да се изврши нешто; воодушевување, елан. Во него имаше надеж и човечки незапирлив порив кон иднината. Музиката будеше во него младешки пориви. Творечки порив. Уметнички порив. б) Силно изразување на некакво чувство, расположение и сл. Тој бил преполн со чист порив на љубов. Емоционален порив. 2. Инстинкт, нагон. Природен порив.
