послушник

Значење на послушник:

1. (пејор.) Тој што е послушен, што слуша без приговор. Околу него се врткаа плашливци и послушници, кои му го виткаа грбот и му слугуваа.

2. (црков.) Подготвителен степен пред стапување во монашки ред; лице што се подготвува да даде завет и да стане монах.

3. Лице што служи на вечерата за време на свадбата.

Множина: послушници.

Изведени зборови:

• послушница, и. ж.