повод 1
Значење на повод:
Тоа што е поттик или околност да се преземе нешто за кое има друга причина. Сакаше да се шегува, и во секоја работа наоѓаше повод за тоа.Множина: поводи.
Фразеолошки израз / поговорка:
Даде повод (за нешто) ‒ послужи како поттик за нешто. Без повод ‒ без оправдување, без да е предизвикан. По повод на ‒ во однос на, во врска со нешто, поради нешто.
Оригинални податоци:
повод1, мн. поводи м. Тоа што е поттик или околност да се преземе нешто за кое има друга причина. Сакаше да се шегува, и во секоја работа наоѓаше повод за тоа. ◊ Даде повод (за нешто) ‒ послужи како поттик за нешто. Без повод ‒ без оправдување, без да е предизвикан. По повод на ‒ во однос на, во врска со нешто, поради нешто.
