праведен

Придавка

Значење на праведен:

1. Што се заснова на правда, што се однесува на правда, што е справедлив, правичен. Праведен судија. Праведно барање. Праведна казна.

2. (рел.) Што е во согласност со нормите на религиозниот морал, што е безгрешен, побожен. Праведен живот. Праведни луѓе.

Членувана форма: праведниот.

Изведени зборови:

  • праведно, прил. Судете му строго и праведно. Живееше праведно.
  • праведност, и. ж.

Оригинални податоци:

праведен, праведниот прид. 1. Што се заснова на правда, што се однесува на правда, што е справедлив, правичен. Праведен судија. Праведно барање. Праведна казна. 2. (рел.) Што е во согласност со нормите на религиозниот морал, што е безгрешен, побожен. Праведен живот. Праведни луѓе. ‖ праведно прил. Судете му строго и праведно. Живееше праведно. ‖ праведност ж.