пропаст
Само во еднина.
Значење на пропаст:
1. Бескрајна длабочина, бездна; амбис. Сонуваше дека паѓа во пропаст. Рефлексно сврте и за миг ја избегнаа пропаста што се покажа пред нив.
2. (прен.) Ненадминлива, остра разлика меѓу двајца, две страни. Меѓу нас стои огромна пропаст која тешко ќе ја надминеме.
3. а) Пропаѓање материјално или морално. Пропаст на светот. б) Уништување; смрт. Војната носи само пропаст.
Оригинални податоци:
пропаст (само едн.) ж. 1. Бескрајна длабочина, бездна; амбис. Сонуваше дека паѓа во пропаст. Рефлексно сврте и за миг ја избегнаа пропаста што се покажа пред нив. 2. (прен.) Ненадминлива, остра разлика меѓу двајца, две страни. Меѓу нас стои огромна пропаст која тешко ќе ја надминеме. 3. а) Пропаѓање материјално или морално. Пропаст на светот. б) Уништување; смрт. Војната носи само пропаст.
