проретчи

Глагол, свршен

Значење на проретчи:

1. Направи да биде поретко. Го проретчи расадот.

2. Стане поредок. Трската проретчи.

Коњугација: проретчат.

Изведени зборови:

  • проретчување, глаг. им. ср.
  • се ~ проретчи, Стане поредок. Косата му се проретчила. Шумата се проретчила. Дивите кози се проретчиле последниве години.
  • (се) проретчува, глаг. несв. (се) проретчуваат

Оригинални податоци:

проретчи, проретчат св. 1. Направи да биде поретко. Го проретчи расадот. 2. Стане поредок. Трската проретчи. ● се ~ Стане поредок. Косата му се проретчила. Шумата се проретчила. Дивите кози се проретчиле последниве години. ‖ (се) проретчува, (се) проретчуваат несв. ‖ глаг. им. проретчување ср.