противречи
Значење на противречи:
1. Не се согласува со нешто, се спротивставува на нешто. Тој постојано му противречеше на соседот.
2. Во спротивност е со нешто, не соодветствува. Ваквото решение му противречи на уставот. Резултатите противречат на досегашните сознанија од областа на науката.
Коњугација: противречат.
Изведени зборови:
- противречење, глаг. им. ср.
- се ~ противречи, 1. Зборува противречно. Тој си противречи себеси често и упорно. 2. Се спротивставуваат еден на друг. Тие со часови упорно си противречеа (еден со друг).
Оригинални податоци:
противречи, противречат несв. 1. Не се согласува со нешто, се спротивставува на нешто. Тој постојано му противречеше на соседот. 2. Во спротивност е со нешто, не соодветствува. Ваквото решение му противречи на уставот. Резултатите противречат на досегашните сознанија од областа на науката. ● си ~ 1. Зборува противречно. Тој си противречи себеси често и упорно. 2. Се спротивставуваат еден на друг. Тие со часови упорно си противречеа (еден со друг). ‖ глаг. им. противречење ср.
