публицитет
Само во еднина.
Значење на публицитет:
1. Изнесување пред јавност, разгласеност, распространетост, одглас. Книгата доживеа голем публицитет.
2. Јавен одглас на нечии ставови, на нешто објавено, кажано, соопштено.
Оригинални податоци:
публицитет (само едн.) м. 1. Изнесување пред јавност, разгласеност, распространетост, одглас. Книгата доживеа голем публицитет. 2. Јавен одглас на нечии ставови, на нешто објавено, кажано, соопштено.