раскара
Значење на раскара:
Предизвика, направи караница меѓу некого, скара. Старата го раскара синот со снаата. Новата невеста ги раскара роднините.Коњугација: раскараат.
Изведени зборови:
- раскарување, глаг. им. ср.
- се ~ раскара, Почне силно да се кара, да се расправа. Децата се раскараа. Соседите се раскараа. Партиите се раскараа.
- (се) раскарува, глаг. повт. (се) раскаруваат
Оригинални податоци:
раскара, раскараат св. Предизвика, направи караница меѓу некого, скара. Старата го раскара синот со снаата. Новата невеста ги раскара роднините. ● се ~ Почне силно да се кара, да се расправа. Децата се раскараа. Соседите се раскараа. Партиите се раскараа. ‖ (се) раскарува, (се) раскаруваат повт. ‖ глаг. им. раскарување ср.
