расплетка

Глагол, свршен

Значење на расплетка:

Отплетка, одмрси нешто заплеткано, замрсено. Тој ги отплетка конците.

Коњугација: расплеткаат.

Изведени зборови:

  • расплеткување, глаг. им. ср.
  • се ~ расплетка, 1. Се отплетка самото. Конецот се расплетка. Шалот се расплетка.
  • (се) расплеткува, глаг. несв. (се) расплеткуваат

Оригинални податоци:

расплетка, расплеткаат св. Отплетка, одмрси нешто заплеткано, замрсено. Тој ги отплетка конците. ● се ~ 1. Се отплетка самото. Конецот се расплетка. Шалот се расплетка. ‖ (се) расплеткува, (се) расплеткуваат несв. ‖ глаг. им. расплеткување ср.