растурка

Глагол, свршен

Значење на растурка:

Истурка на сите страни; Таа ги растурка книгите по масата.

Коњугација: растуркаат.

Изведени зборови:

  • се ~ растурка, Со туркање се пробие, се истурка. Тој се растурка низ толпата.
  • (се) растуркува, глаг. несв. (се) растуркуваат

Оригинални податоци:

растурка, растуркаат св. Истурка на сите страни; сп. истурка 2. Таа ги растурка книгите по масата. ● се ~ Со туркање се пробие, се истурка. Тој се растурка низ толпата. ‖ (се) растуркува, (се) растуркуваат несв.