растворувач
Значење на растворувач:
Течност што растворува, супстанција што се додава на друга супстанција и овозможува со неа да се добие раствор, материја со која се добива раствор. Поларен растворувач. Молекулите на растворувачот се мешаат со молекулите на другата супстанција. Воден растворувач.Множина: растворувачи.
Оригинални податоци:
растворувач, мн. растворувачи м. Течност што растворува, супстанција што се додава на друга супстанција и овозможува со неа да се добие раствор, материја со која се добива раствор. Поларен растворувач. Молекулите на растворувачот се мешаат со молекулите на другата супстанција. Воден растворувач.