разбирлив
Значење на разбирлив:
1. Што може да се разбере, да се сфати, јасен. Тој раскажува со лесно разбирлив јазик. Стилот му е многу јасен, разбирлив.
2. Што изразува блиски, слични погледи, мислења, ставови со некого. Неговиот начин на живот му беше близок и разбирлив.
3. Што има основа, оправданост, што лесно може да се разбере. Причина немаше, барем не видлива и разбирлива. Во тие услови таа појава е природна и разбирлива.
Членувана форма: разбирливиот.
Изведени зборови:
- разбирливо, прил. 1. На разбирлив начин. Зборуваше јасно и разбирливо. 2. Како модал. збор ‒ се разбира, секако. Разбирливо, јас им раскажав за судбината на татко ми.
- разбирливост, и. ж.
Оригинални податоци:
разбирлив, разбирливиот прид. 1. Што може да се разбере, да се сфати, јасен. Тој раскажува со лесно разбирлив јазик. Стилот му е многу јасен, разбирлив. 2. Што изразува блиски, слични погледи, мислења, ставови со некого. Неговиот начин на живот му беше близок и разбирлив. 3. Што има основа, оправданост, што лесно може да се разбере. Причина немаше, барем не видлива и разбирлива. Во тие услови таа појава е природна и разбирлива. ‖ разбирливо прил. 1. На разбирлив начин. Зборуваше јасно и разбирливо. 2. Како модал. збор ‒ се разбира, секако. Разбирливо, јас им раскажав за судбината на татко ми. ‖ разбирливост ж.
