разблика

Глагол, свршен

Значење на разблика:

1. За вода, течност и сл. ‒ блика, истекува со силен интензитет, во големо количество. Водата разблика од пукнатината на браната.

2. (прен.) Се рашири со голем интензитет. Жеже, светлината разблика под топлото сонце.

Коњугација: разбликаат.

Оригинални податоци:

разблика, разбликаат св. 1. За вода, течност и сл. ‒ блика, истекува со силен интензитет, во големо количество. Водата разблика од пукнатината на браната. 2. (прен.) Се рашири со голем интензитет. Жеже, светлината разблика под топлото сонце.