разлутен 2

Придавка

Значење на разлутен:

Што се лути, што е исполнет со лутина; лут, гневен, бесен. Разлутен човек.

Членувана форма: разлутениот.

Изведени зборови:

  • разлутено, прил. Налутено, гневно, нервозно, луто. Таа зборуваше разлутено.
  • разлутеност, и. ж.

Оригинални податоци:

разлутен2, разлутениот прид. Што се лути, што е исполнет со лутина; лут, гневен, бесен. Разлутен човек. ‖ разлутено прил. Налутено, гневно, нервозно, луто. Таа зборуваше разлутено. ‖ разлутеност ж.