разретчи

Глагол, свршен

Значење на разретчи:

Изретчи, проретчи, направи да биде изретчено, проретчено. Таа го разретчи расадот. Дивите сечачи ја разретчија шумата.

Коњугација: разретчат.

Изведени зборови:

  • разретчување, глаг. им. ср.
  • се ~ разретчи, 1. Стане ретко, проретчено. Шумата се разретчи. Тајните средби се разретчија. Косата му се разретчи. 2. Стане проѕирно, видливо, повидливо. Маглата се разретчи. Облакот се разретчи. Темнината (ноќта) се разретчи.
  • (се) разретчува, глаг. несв. (се) разретчуваат

Оригинални податоци:

разретчи, разретчат св. Изретчи, проретчи, направи да биде изретчено, проретчено. Таа го разретчи расадот. Дивите сечачи ја разретчија шумата. ● се ~ 1. Стане ретко, проретчено. Шумата се разретчи. Тајните средби се разретчија. Косата му се разретчи. 2. Стане проѕирно, видливо, повидливо. Маглата се разретчи. Облакот се разретчи. Темнината (ноќта) се разретчи. ‖ (се) разретчува, (се) разретчуваат несв. ‖ глаг. им. разретчување ср.