ревнивост
Само во еднина.
Значење на ревнивост:
1. Сомнеж во верноста на саканото лице; љубомора Со нескриена ревнивост ги следеше нејзините постапки.Нагласена ревнивост се јавуваше кај неа кога ќе се доближеше некој до момчето.
2. Состојба на тој што завидува на друг; љубомора 2. Него го зафати една силна ревнивост кон нивните успеси.
Оригинални податоци:
ревнивост (само едн.) ж. 1. Сомнеж во верноста на саканото лице; сп. љубомора 1. Со нескриена ревнивост ги следеше нејзините постапки.Нагласена ревнивост се јавуваше кај неа кога ќе се доближеше некој до момчето. 2. Состојба на тој што завидува на друг; сп. љубомора 2. Него го зафати една силна ревнивост кон нивните успеси.
