ритер

Именка, машки род

Значење на ритер:

1. (истор.) Во Западна Европа во средниот век ‒ лице што му припаѓало на воено-благородничкиот сталеж, борец коњаник.

2. (прен.) Смел и благороден човек, заштитник на нешто.

Множина: ритери, рицари.

Алтернативно: рицар

Изведени зборови:

  • ритерски, прид. ритерскиот и рицарски, рицарскиот Ритерска чест.

Оригинални податоци:

ритер, мн. ритери и рицар, мн. рицари м. 1. (истор.) Во Западна Европа во средниот век ‒ лице што му припаѓало на воено-благородничкиот сталеж, борец коњаник. 2. (прен.) Смел и благороден човек, заштитник на нешто. ‖ ритерски, ритерскиот и рицарски, рицарскиот прид. Ритерска чест.