ритер
Значење на ритер:
1. (истор.) Во Западна Европа во средниот век ‒ лице што му припаѓало на воено-благородничкиот сталеж, борец коњаник.
2. (прен.) Смел и благороден човек, заштитник на нешто.
Множина: ритери, рицари.
Алтернативно: рицар
Изведени зборови:
- ритерски, прид. ритерскиот и рицарски, рицарскиот Ритерска чест.
Оригинални податоци:
ритер, мн. ритери и рицар, мн. рицари м. 1. (истор.) Во Западна Европа во средниот век ‒ лице што му припаѓало на воено-благородничкиот сталеж, борец коњаник. 2. (прен.) Смел и благороден човек, заштитник на нешто. ‖ ритерски, ритерскиот и рицарски, рицарскиот прид. Ритерска чест.