рупка

Глагол, несвршен

Зборот е деминутивна форма.

Значење на рупка:

Тој рупка сливи во браздата. Магарето рупка трње во меѓата.

Коњугација: рупкаат.

Изведени зборови:

  • рупкање, глаг. им. ср.

Оригинални податоци:

рупка, рупкаат несв. Дем. од рупа. Тој рупка сливи во браздата. Магарето рупка трње во меѓата. ‖ глаг. им. рупкање ср.