с
Значење на с:
1. Глас, безвучна согласка во македонскиот стандарден јазик, забновенечна според местото на образување, фрикативна според начинот на образување.
2. Дваесет и втората буква од азбуката со која се обележува гласот с.
Оригинални податоци:
с, 1. Глас, безвучна согласка во македонскиот стандарден јазик, забновенечна според местото на образување, фрикативна според начинот на образување. 2. Дваесет и втората буква од азбуката со која се обележува гласот с.