самар
Значење на самар:
1. Направа од дрвени и исполнети меки делови, приспособена на грбот на товарно животно (магаре, коњ и др.) Стар, искинат самар. Тој го обеси ткаеното торбиче на самарот. Девојчето седна на самарот.
2. (прен.) Направа за носење товар на грб. Стариот човек беше носач, подвиткан во грбот од секојдневното носење на самарот.
3. (прен.) Товар, тежина, бреме. Спокојно го носеше својот самар целиот живот.
Множина: самари.
Изведени зборови:
- самарче, и. ср. дем.
Фразеолошки израз / поговорка:
Не може на магарето, па удира по самарот – кога не може по оној што треба, тогаш удира по оној што може. Имаш ли грб, самари триста – кој сака да работи, ќе најде работа. Го каниле магарето на свадба, па му порачале да си го земе самарот – кога некој е потценет и само се гледа каква корист има од него.
Оригинални податоци:
самар, мн. самари м. 1. Направа од дрвени и исполнети меки делови, приспособена на грбот на товарно животно (магаре, коњ и др.) Стар, искинат самар. Тој го обеси ткаеното торбиче на самарот. Девојчето седна на самарот. 2. (прен.) Направа за носење товар на грб. Стариот човек беше носач, подвиткан во грбот од секојдневното носење на самарот. 3. (прен.) Товар, тежина, бреме. Спокојно го носеше својот самар целиот живот. ◊ Не може на магарето, па удира по самарот – кога не може по оној што треба, тогаш удира по оној што може. Имаш ли грб, самари триста – кој сака да работи, ќе најде работа. Го каниле магарето на свадба, па му порачале да си го земе самарот – кога некој е потценет и само се гледа каква корист има од него. ‖ самарче, мн. самарчиња ср. дем.