самостоен

Придавка

Значење на самостоен:

1. Што не е потчинет или зависен од некого или од нешто; независен. Самостојна држава. Самостојна црква.

2. Што е способен да дејствува сам, без раководство или помош од страна. Самостоен занаетчија. Самостоен превозник. Самостоен уметник. Самостојна работа на учениците.

3. Што извршува нешто со свои сили или по своја иницијатива. Самостојна изложба. Самостојно патување.

4. Што е ослободен од какво било влијание или помош; оригинален. Самостоен развиток.

Членувана форма: самостојниот.

Изведени зборови:

  • самостојно, прил. Работи самостојно. Се употребува самостојно.
  • самостојност, и. ж.

Оригинални податоци:

самостоен, самостојниот прид. 1. Што не е потчинет или зависен од некого или од нешто; независен. Самостојна држава. Самостојна црква. 2. Што е способен да дејствува сам, без раководство или помош од страна. Самостоен занаетчија. Самостоен превозник. Самостоен уметник. Самостојна работа на учениците. 3. Што извршува нешто со свои сили или по своја иницијатива. Самостојна изложба. Самостојно патување. 4. Што е ослободен од какво било влијание или помош; оригинален. Самостоен развиток. ‖ самостојно прил. Работи самостојно. Се употребува самостојно. ‖ самостојност ж.