самотен

Придавка

Значење на самотен:

1. Што живее сам, одделен од луѓето. Самотна калуѓерка. Самотен странец.

2. Што се наоѓа некаде на оддалечено место. Самотен бор. Самотна колиба. Самотно планинско езерце.

Членувана форма: самотниот.

Изведени зборови:

  • самотно, прил. Самотно седеше на брегот на езерото.
  • самотност, и. ж.

Оригинални податоци:

самотен, самотниот прид. 1. Што живее сам, одделен од луѓето. Самотна калуѓерка. Самотен странец. 2. Што се наоѓа некаде на оддалечено место. Самотен бор. Самотна колиба. Самотно планинско езерце. ‖ самотно прил. Самотно седеше на брегот на езерото. ‖ самотност ж.