саможив
Значење на саможив:
Што живее само за себе; егоистичен. Саможив владетел. Саможивен љубовник. Саможивни луѓеЧленувана форма: саможивиот , саможивниот .
Алтернативно: саможивен
Изведени зборови:
- саможивност, и. ж. саможивост
- саможиво, прил. Саможиво гледаше на луѓето собрани пред дуќанот чекајќи леб.
Оригинални податоци:
саможив, саможивиот и саможивен, саможивниот прид. Што живее само за себе; егоистичен. Саможив владетел. Саможивен љубовник. Саможивни луѓе. ‖ саможиво / саможивно прил. Саможиво гледаше на луѓето собрани пред дуќанот чекајќи леб. ‖ саможивност / саможивост ж.
