самозванец
Значење на самозванец:
1. Тој што самиот се претставува за нешто, без да има знаење, способност, право за тоа. Работел како лекар самозванец. Татко самозванец.
2. Тој што самиот ја презел власта, се наложил како власт. Цар самозванец.
Множина: самозванци.
Изведени зборови:
- самозванка, и. ж.
Оригинални податоци:
самозванец, мн. самозванци м. 1. Тој што самиот се претставува за нешто, без да има знаење, способност, право за тоа. Работел како лекар самозванец. Татко самозванец. 2. Тој што самиот ја презел власта, се наложил како власт. Цар самозванец. ‖ самозванка, мн. самозванки ж.
