сатисфакција
Обично во еднина.
Значење на сатисфакција:
1. (истор.) Чин на задоволување за навреда на честа и достоинството преку повикување на двобој кај благородниците во феудалното општество.
2. Надоместување за вложен труд, за некаква штета; извинување, оправдување. Духовна сатисфакција. Материјална сатисфакција.
Оригинални податоци:
сатисфакција (обично едн.) ж. 1. (истор.) Чин на задоволување за навреда на честа и достоинството преку повикување на двобој кај благородниците во феудалното општество. 2. Надоместување за вложен труд, за некаква штета; извинување, оправдување. Духовна сатисфакција. Материјална сатисфакција.
