шепоти

Глагол, несвршен

Значење на шепоти:

Зборува, кажува нешто со шепот, тивко, придушено. Таа не зборуваше, туку шепотеше. Тој само си шепоти.

Коњугација: шепотат.

Изведени зборови:

  • шепотење, глаг. им. ср.

Оригинални податоци:

шепоти, шепотат несв. Зборува, кажува нешто со шепот, тивко, придушено. Таа не зборуваше, туку шепотеше. Тој само си шепоти. ‖ глаг. им. шепотење ср.