шибне

Глагол, свршен

Значење на шибне:

1. Силно удри со дел од човековото тело или со некој предмет. Тој го шибна со нога по коленото. Таа го шибна коњот за да трча побргу.

2. За ветер, дожд и сл. – надојде, почне да вее, да удира од различни страни. Ветрот го шибна право в лице. Студот шибнал од сите страни. Сите чекаа да шибне силен дожд и да ги измие улиците. Кога ќе шибне ветрот од север, никој не излегува надвор.

3. (прен.) Стави прекумерно, натрупа. Шибнете две-три лажици шеќер во млекото. Таа набрзина ги шибна сите предмети во фиоките.

Коњугација: (ќе) шибнеа , (ќе) шибнев , (ќе) шибнел, шибнаа , шибнав , шибнал , шибнат , шибнат , шибнете , шибни .

Изведени зборови:

  • се ~ шибне, 1. Се удира самиот себеси или еден со друг. Тие се шибаа со децата од соседната зграда. Таа се шибаа по градите. 2. (прен.) Влезе, се втурне, се бутне. Таа се шибна во еден супермаркет. Девојчето се шибна во едно ќоше и оттаму не излегуваше.
  • (се) шибнува, глаг. повт. (се) шибнуваат
  • шибнување, глаг. им. ср.

Оригинални податоци:

шибне, шибнат; шибни, шибнете; шибнав, шибнаа; шибнал; шибнат; (ќе) шибнев, (ќе) шибнеа; (ќе) шибнел св. 1. Силно удри со дел од човековото тело или со некој предмет. Тој го шибна со нога по коленото. Таа го шибна коњот за да трча побргу. 2. За ветер, дожд и сл. – надојде, почне да вее, да удира од различни страни. Ветрот го шибна право в лице. Студот шибнал од сите страни. Сите чекаа да шибне силен дожд и да ги измие улиците. Кога ќе шибне ветрот од север, никој не излегува надвор. 3. (прен.) Стави прекумерно, натрупа. Шибнете две-три лажици шеќер во млекото. Таа набрзина ги шибна сите предмети во фиоките. ● се ~ 1. Се удира самиот себеси или еден со друг. Тие се шибаа со децата од соседната зграда. Таа се шибаа по градите. 2. (прен.) Влезе, се втурне, се бутне. Таа се шибна во еден супермаркет. Девојчето се шибна во едно ќоше и оттаму не излегуваше. ‖ (се) шибнува, (се) шибнуваат повт. ‖ глаг.им. шибнување ср.