штима

Значење на штима:

1. (муз.) Дотерува, средува музички инструменти (гитара, клавир и сл.), направи да дава добар звук, да има добро созвучје. Музичарите ги штимаа инструментите пред настап. Мајсторот секој месец го штимаше клавирот.

2. (разг.) Нешто добро се одвива. Работата меѓу нив добро штима. Нешто не штима во нивното семејство.

3. (прен.) Прави нешто да изгледа онака како што сака, а не како што е навистина. Тие ја штимаа историјата. Специјална екипа го штимаше записникот од сообраќајката.

Коњугација: штимаат.

Изведени зборови:

• се ~ штима, штима 1 и 3. глаг. им. штимање ср.