штрака

Значење на штрака:

1. Произведува, издава остар испрекинат звук (штракот). Таа штракаше со пенкалото. Штрака машината за перење. Тој штрака со вилиците додека јаде. Момчето штрака со забите од нервоза.

2. Отклучува или заклучува врата, звук на клучот во клучалката. Штрака во бравата неколку пати за да отклучи.

3. (разг.) Ракоплеска, аплаудира. Публиката штракаше на неговиот говор. Се радуваа, штракаа со рацете.

Коњугација: штракаат.

Изведени зборови:

• штракање, глаг. им. ср.