шума

Значење на шума:

1. Голема површина засадена со стебла; предел обраснат со дрвја; гора. Густа шума. Ретка шума. Борова шума. Дабова шума. Се изгуби во шумата.

2. Лисје или некои остатоци, гранки од растенија. Шумата ја собираа на едно место и ја палеа. Таа се покри со шума.

3. Исушени стебла и лисје од пченка, пченковина.

Множина: шуми.

Изведени зборови:

• шумиче, и. ж. мн. шумичиња ср., шумичка, мн. шумички дем.
• шумиште, и. ср. аугм.

Фразеолошки израз / поговорка:

Ја фати шумата – побегна в планина.