шуплив

Придавка

Значење на шуплив:

1. Празен однатре. Шупливи коски. Шупливи трски. Шуплив заб. Шуплив даб.

2. Изеден, подјаден од црв, црвосан. Шупливи подјадени греди. Шупливи јаболка.

3. (прен.) Празноглав, глупав. Шуплив студент. Шупливи девојчиња.

4. Како именка – простак, глупак; шупливец. Шупливите лесно минуваат, не се мачат со прашања. Шупливиот дојде последен.

Членувана форма: шупливиот.

Изведени зборови:

  • шупливо, прил. Празно. Зборува шупливо. За
  • шупливост, и. ж.

Оригинални податоци:

шуплив, шупливиот прид. 1. Празен однатре. Шупливи коски. Шупливи трски. Шуплив заб. Шуплив даб. 2. Изеден, подјаден од црв, црвосан. Шупливи подјадени греди. Шупливи јаболка. 3. (прен.) Празноглав, глупав. Шуплив студент. Шупливи девојчиња. 4. Како именка – простак, глупак; шупливец. Шупливите лесно минуваат, не се мачат со прашања. Шупливиот дојде последен. ‖ шупливо прил. Празно. Зборува шупливо. За‖вечи шупливо. ‖ шупливост ж.