синкопа
Значење на синкопа:
1. (муз.) Сврзување на втората половина на еден такт во еден тон со првата половина на следниот такт.
2. (мед.) Несвестица поради мозочна анемија.
3. (грам.) Испуштање на еден или на повеќе гласови во средината на зборот. Редукцијата и синкопата на ненагласени вокали се среќаваат во поголем број балкански јазици (држ'те го ‒ држете го, ќе нај'ме ‒ ќе најдеме).
4. (лит.) Секое испаѓање на слогови во рамките на зборот во стихот, метрички или стилски условено.
Множина: синкопи.
Оригинални податоци:
синкопа, мн. синкопи ж. 1. (муз.) Сврзување на втората половина на еден такт во еден тон со првата половина на следниот такт. 2. (мед.) Несвестица поради мозочна анемија. 3. (грам.) Испуштање на еден или на повеќе гласови во средината на зборот. Редукцијата и синкопата на ненагласени вокали се среќаваат во поголем број балкански јазици (држ'те го ‒ држете го, ќе нај'ме ‒ ќе најдеме). 4. (лит.) Секое испаѓање на слогови во рамките на зборот во стихот, метрички или стилски условено.