склука

Глагол, свршен

Значење на склука:

1. Одеднаш почне да тропа; клука 3. Некој склука на портата.

2. За рана ‒ почне да пече, да боли; клука 4. Наеднаш раната ме склука.

Коњугација: склукаат.

Изведени зборови:

  • склукува, глаг. несв. склукуваат
  • склукување, глаг. им. ср.

Оригинални податоци:

склука, склукаат св. 1. Одеднаш почне да тропа; клука 3. Некој склука на портата. 2. За рана ‒ почне да пече, да боли; клука 4. Наеднаш раната ме склука. ‖ склукува, склукуваат несв. ‖ глаг. им. склукување ср.