службеник

Именка, машки род

Значење на службеник:

1. Лице што врши јавна, односно општествена служба во државните органи, што не учествува директно во производството. Царински службеник. Службеник во општинската администрација. Државни службеници. Работници и службеници.

2. слуга, служител.

Множина: службеници.

Изведени зборови:

  • службеничка, и. ж.
  • службенички, прид. службеничкиот

Оригинални податоци:

службеник, мн. службеници м. 1. Лице што врши јавна, односно општествена служба во државните органи, што не учествува директно во производството. Царински службеник. Службеник во општинската администрација. Државни службеници. Работници и службеници. 2. в. слуга, служител. ‖ службеничка, мн. службенички ж. ‖ службенички, службеничкиот прид.