сонант

Именка, машки род

Лингвистика.

Значење на сонант:

Еден од гласовите што се по звучност меѓу самогласките и согласките р, л, љ, м, н, њ, ј, од кои р може да образува слог (крвта, ис-тр-ча, пре-кр-ши).

Множина: сонанти.

Изведени зборови:

  • сонантски, прид. сонантскиот

Оригинални податоци:

сонант, мн. сонанти м. (лингв.) Еден од гласовите што се по звучност меѓу самогласките и согласките р, л, љ, м, н, њ, ј, од кои р може да образува слог (крвта, ис-тр-ча, пре-кр-ши). ‖ сонантски, сонантскиот прид.