советник
Значење на советник:
1. Тој што советува, што дава совети. Добар советник. Правен советник.
2. Член на некој совет. Советник во градско собрание.
3. Назив, звање, титула. Државен советник. Научен советник. Педагошки советник.
Множина: советници.
Изведени зборови:
- советничка, и. ж.
- советнички, прид. советничкиот
Оригинални податоци:
советник, мн. советници м. 1. Тој што советува, што дава совети. Добар советник. Правен советник. 2. Член на некој совет. Советник во градско собрание. 3. Назив, звање, титула. Државен советник. Научен советник. Педагошки советник. ‖ советничка, мн. советнички ж. ‖ советнички, советничкиот прид.
