спука
Значење на спука:
1. Одеднаш почне да пука; припука. Спука мразот под нозете. Војниците спукаа со пушките.
2. (разг., прен.) Свика, подвикне некому, гласно искара некого. Спука по децата да донесат вода.
Конјугација: спукаат.
Изведени зборови:
- спукува, глаг. несв. спукуваат
- спукување, глаг. им. ср.
Оригинални податоци:
спука, спукаат св. 1. Одеднаш почне да пука; припука. Спука мразот под нозете. Војниците спукаа со пушките. 2. (разг., прен.) Свика, подвикне некому, гласно искара некого. Спука по децата да донесат вода. ‖ спукува, спукуваат несв. ‖ глаг. им. спукување ср.
