среќлија

Разговорен збор, израз.

Неменлив по род.

Што има среќа, што постојано го следи среќа.

Множина: среќлии.

Оригинални податоци:

среќлија, мн. среќлии, немен. по род прид. (разг.) Што има среќа, што постојано го следи среќа.