стенка

Глагол, несвршен

Значење на стенка:

1. Испушта гласови како израз на болка, воздивнува болно, јачи, офка. Повредениот се превиткуваше и стенкаше. Старицата тивко стенка во постелата. Луѓето стенкаа и умираа од болка.

2. (прен.) Поднесува ропство, угнетување. Стенкаше народот под насилната ангарија. Војниците стенкаа под железната дисциплина.

Коњугација: стенкаат.

Изведени зборови:

  • стенкање, глаг. им. ср.

Оригинални податоци:

стенка, стенкаат несв. 1. Испушта гласови како израз на болка, воздивнува болно, јачи, офка. Повредениот се превиткуваше и стенкаше. Старицата тивко стенка во постелата. Луѓето стенкаа и умираа од болка. 2. (прен.) Поднесува ропство, угнетување. Стенкаше народот под насилната ангарија. Војниците стенкаа под железната дисциплина. ‖ глаг. им. стенкање ср.