стенка
Значење на стенка:
1. Испушта гласови како израз на болка, воздивнува болно, јачи, офка. Повредениот се превиткуваше и стенкаше. Старицата тивко стенка во постелата. Луѓето стенкаа и умираа од болка.
2. (прен.) Поднесува ропство, угнетување. Стенкаше народот под насилната ангарија. Војниците стенкаа под железната дисциплина.
Коњугација: стенкаат.
Изведени зборови:
- стенкање, глаг. им. ср.
Оригинални податоци:
стенка, стенкаат несв. 1. Испушта гласови како израз на болка, воздивнува болно, јачи, офка. Повредениот се превиткуваше и стенкаше. Старицата тивко стенка во постелата. Луѓето стенкаа и умираа од болка. 2. (прен.) Поднесува ропство, угнетување. Стенкаше народот под насилната ангарија. Војниците стенкаа под железната дисциплина. ‖ глаг. им. стенкање ср.