стрела

Глагол, несвршен

Значење на стрела:

1. Насочува, затегнува лак и испушта стрела; гаѓа со стрела. Децата со дрвени лакови стрелаа по чавките.

2. Насочува огнено оружје (пушка, пиштол и сл.); пука во некого. Војниците стрелаа во уличката полна со луѓе. Уште не стрелал во жива мета.

3. св. и несв. Убие, убива некого, погуби, погубува некого со стрелање. Да се стрела како предавник! Ги фаќаат и ги стрелаат без судење.

4. (спорт.) Упатува удар кон голот.

5. (прен.) Упати остар поглед. Стрела со поглед.

Коњугација: стрелаат.

Изведени зборови:

  • стрелање, глаг. им. ср.

Оригинални податоци:

стрела, стрелаат несв. 1. Насочува, затегнува лак и испушта стрела; гаѓа со стрела. Децата со дрвени лакови стрелаа по чавките. 2. Насочува огнено оружје (пушка, пиштол и сл.); пука во некого. Војниците стрелаа во уличката полна со луѓе. Уште не стрелал во жива мета. 3. св. и несв. Убие, убива некого, погуби, погубува некого со стрелање. Да се стрела како предавник! Ги фаќаат и ги стрелаат без судење. 4. (спорт.) Упатува удар кон голот. 5. (прен.) Упати остар поглед. Стрела со поглед. ‖ глаг. им. стрелање ср.