стрмен

Придавка

Значење на стрмен:

Што нагло се издигнува, што е речиси вертикален. Стрмен сокак. Стрмна планина. Стрмни скали. Стрмен терен.

Членувана форма: стрмниот.

Изведени зборови:

  • стрмно, прил. Уличката стрмно се искачуваше нагоре по ридот.
  • стрмност, и. ж.

Оригинални податоци:

стрмен, стрмниот прид. Што нагло се издигнува, што е речиси вертикален. Стрмен сокак. Стрмна планина. Стрмни скали. Стрмен терен. ‖ стрмно прил. Уличката стрмно се искачуваше нагоре по ридот. ‖ стрмност ж.