стропа

Глагол, свршен

Значење на стропа:

Одеднаш почне да тропа; затропа. Го сардисаа селото и стропаа на портите. Тој стропа со двете нозе.

Коњугација: стропаат.

Изведени зборови:

  • стропува, глаг. повт. стропуваат
  • стропување, глаг. им. ср.

Оригинални податоци:

стропа, стропаат св. Одеднаш почне да тропа; затропа. Го сардисаа селото и стропаа на портите. Тој стропа со двете нозе. ‖ стропува, стропуваат повт. ‖ глаг. им. стропување ср.