струпа

Глагол, свршен

Значење на струпа:

1. Собере нешто на куп; натрупа. Ги струпаа предметите во камионот.

2. (прен.) Натовари некого со многу задачи или грижи. Ја струпа на него сета работа.

Коњугација: струпаат.

Изведени зборови:

  • се ~ струпа, 1. Се собере, надојде на едно место. Сето село се струпа пред нивната куќа. 2. (прен.) Се натовари со многу задачи и грижи. Толку промени се струпаа во училиштето. Се согласи сето тоа да се струпа на него.
  • (се) струпува, глаг. несв. (се) струпуваат
  • струпување, глаг. им. ср.

Оригинални податоци:

струпа, струпаат св. 1. Собере нешто на куп; натрупа. Ги струпаа предметите во камионот. 2. (прен.) Натовари некого со многу задачи или грижи. Ја струпа на него сета работа. ● се ~ 1. Се собере, надојде на едно место. Сето село се струпа пред нивната куќа. 2. (прен.) Се натовари со многу задачи и грижи. Толку промени се струпаа во училиштето. Се согласи сето тоа да се струпа на него. ‖ (се) струпува, (се) струпуваат несв. ‖ глаг. им. струпување ср.